Από τις πιο ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές οικογένειες τροπικών φυτών που υπάρχουν στον πλανήτη μας είναι εκείνη των νηπενθών. Μετρά 170 διαφορετικά είδη που καλύπτουν όλη σχεδόν την νοτιοανατολική γωνιά της Ασίας με τεράστια διασπορά που φτάνει και ξεπερνά τα γεωγραφικά όρια της ηπείρου, καλύπτοντας ακόμα και περιοχές όπως η Αυστραλία και η Ν. Ζηλανδία. Με πολλούς διαφορετικούς ρόλους και ποικιλόμορφη εμφάνιση, τα νηπενθή κυριαρχούν στο φυσικό τους περιβάλλον κυρίως λόγω της ιδιότητας τους να επιβιώνουν μέσω των εντόμων και των άλλων ζώων που καταναλώνουν. Άλλα πάνω σε δέντρα σαν επίφυτα με εναέριες ρίζες, αλλα στο έδαφος σαν μεγάλες καταπράσινες εντομοπαγίδες και άλλα ακόμα και σε υψόμετρο κοντά σε χαμηλές βουνοκορφές, σίγουρα ειναι πολύ ξεχωριστά με πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα τροπικό ποικοσύστημα. Αν και έχουν ελληνικό όνομα, στη χώρα μας,  δυστυχώς, όπως και για πολλά άλλα τέτοιου είδους φυτά, η πρόσβαση είναι περιορισμένη και αρκετά από αυτά εμφανίζονται σπάνια. Το πιο σύνηθες νεπένθες στην Ελλάδα είναι η ποικιλία coccinea  ή η ποικιλία alata που ξεχωρίζουν για την ιδιαιτερότητα στο σχήμα της κάψουλας και για την αντοχή τους σε ξηρά κλίματα και ζέστη. Τα λογχοειδή τους φύλλα έχουν ανοιχτό πράσινο χρώμα όπως και στα υπόλοιπα νηπενθή, με την κλασσική διαφοροποιήση που τελικά καταλήγει στη δημιουργία μιας μικρής κάψουλας. Η κάψουλα είναι μακρόστενη σε σχήμα, μεσαία σε διάσταση, ελαστική και διαφοροποιείται χρωματικά ανάλογα με την ποικιλία. Στο εσωτερικό της που καλύπτεται από μια ειδική κολλώδη ουσία για να παγιδελυει έντομα και ζωύφια, πολλές φορές κατακρατά κάποιες ποσότητες νερού που καταλήγουν εκεί λόγω του ποτίσματος. Καλό θα γταν να αποφεύγεται αυτή η διαδικασία και να μένει το φυτό αρκετά στεγνό εκεί για κάποιο χρονικό διάστημα, Τα χείλη της κάψουλας πάντα έχουν μια ιδιαίτερη μορφολογία, με κλίση προς τα μέσα, κέρινη υφή που διευκολύνει την ολισθηρότητα και έντονα χρώματα για να προσελκύσουν όσο το δυνατόν περισσότερα θηράματα. Ο ρυθμός ανάπτυξης των νηπενθών αλλά και των υπόλοιπων σαρξοφάγων φυτών, είναι αρκετά αργός και ειδικά όταν τοποθετούνται σε γλάστρες. Για αυτον τον λόγο απαραίτητη θεωρείται πάντα η χρήση ειδικών λιπασμάτων όλο το χρόνο σε μηνιαία αυστηρή βάση, ώστε να αποκατασταθεί ως ένα σημείο το "πλούσιο " σε θρεπτικά συστατικά φυσικό τιυς περιβάλλον.Τα λιπάσματα αυτά θα πρέπει να πληρούν κάποιες ειδικές προυποθέσεις που δυστυχώς μόνο τα εισαγωγής σκευάσματα διαθέτουν. Το πότισμα είναι μια περίπλοκη διαδικασία καθώς τα σαρκοφάγα φυτά γενικά αγαπούν πολύ το νερό, όμως έχουν μια ευαισθησία στις υπερβολικές δοσολογίες. Άρα, το ιδανικό  πότισμα για αυτά είναι σε μικρότερες ποσότητες και πιο συχνά χρονικά διαστήματα, ακόμα και σε καθημερινή βάση από λίγο, παρά μια φορά και πολύ. Ανθίζουν, αλλά σπάνια και μετά από πολλά χρόνια, με την κατάλληλη περιοποίηση και στο ανάλογο περιβάλλον. Τέλος, το χώμα όπου ζεί ένα νεπένθες είναι κατά κύρια ομολογία όξινο, επομένως κατά την μεταγλάστρωση θα πρέπει να χρησιμοποιείται μαύρη τύρφη με ph 4 σε μείγμα με λίγη ξανθιά σε ποσοστιαία αναλογία 70 με 30. Τεράστια προσοχή χρειάζεται όπως συνέχεια τονίζεται τελευταία, στην ποιότητα των χωμάτων, διότι τα φυτά αυτά δυστυχώς δεν συγχωρούν λάθη και "εκπτώσεις"

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε νηπενθή σε αρκετές ποικιλίες σχεδόν όλο το χρόνο σε μεσαία μεγέθη.

Το Μεξικό είναι μια χώρα μοναδικής ομορφιάς, συναρπαστική και γοητευτική ταυτόχρονα, πολύ δελεαστική για τον επισκέπτη, τόσο για τις τέλειες παραλίες και τα μαγευτικά τοπία της, όσο και για την τεράστια ποικιλία σπάνιων και ασηνήθιστων τροπικών φυτών που ζουν και απαρτίζουν το φυσικό της περιβάλλον. Οι  εξαιρετικά ευνοικές συνθήκες κλίματος που επικρατούν εκεί ευνοούν το κάθε είδος να επιβιώσει και προωθούν, τόσο την γρήγορη ανάπτυξη του όσο και την εμφάνιση νέων ποικιλιών. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι και η ορχιδέα του άρθρου αυτού που ονομάζεται βανίλια και είναι μοναδική στο είδος της, καθώς ανθίζει για μια μόνο μέρα παράγοντας όμως έναν τέλειο αρωματικό καρπό, όπως φανερώνει και το ονομά της, και αναρριχάται εύκολα και γρήγορα, πράγμα σπάνιο για ένα τόσο πολύπλοκο τροπικό φυτό. Πρόκειται για ένα φυτό με γυαλιστερά καταπράσινα φύλλα σε οβάλ σχήμα που φύονται σταδιακα από ελικοειδείς, ευκαμπτους, χυμώδεις βλαστούς που θυμίζουν σε πολλά την υφή και την εικόνα των φυτών της ζούγκλας, καθώς περιπλέκονται έυκολα γύρω από ξύλινα στηρίγματα ή κορμούς δέντρων ή άλλων φυτών. Πολυετής και αειθαλής η ορχιδέα planifolia vanille, όπως είναι ολόκληρο το ονομά της, αναπτύσσεται σχετικά γρήγορα σε περιβάλλοντα που χαρακτηρίζονται από υψηλές θερμοκρασίες όλο το χρόνο, ιδιαίτερα φωτεινά και με αρκετή υγρασία. Χρειάζεται τακτικό πότισμα και συχνές λιπάνσεις με σκευάσματα ειδικά για ορχιδεες, είτε σε μορφή αμπούλας, είτε απλά υγρά. Τα 110 είδη της αν και επιβιωνουν εύκολα το καλοκαίρι στη χώρα μας λόγω της ζέστης και υπερβολικής ηλιοφάνειας, το χειμώνα είναι επίφοβα και σχεδόν επικίνδυνα, επειδή χρειάζονται οπωσδήποτε τη προστατευμένη θερμαινόμενη ατμόσφαιρα των εσωτερικών χώρων ενός σπιτιού. Για να ωριμάσει και να ανθίσει ένα νεαρό φυτό βανίλιας απαιτείται λίπασμα, χρόνος και υπομονή, καθώς έχει μια ασυνήθιστα μεγάλη σε διάρκεια περίοδο ανάπτυξης που φτάνει ακόμα και τα 8 χρόνια, εως ότου να καταλήξει τελικά σε ανθοφορία και στη συνέχεια σε καρποφορία. Βέβαια, ο καρπός της δεν καταναλώνεται απευθείας, πρώτον λόγω μεγέθους, αφού θα πρέπει να φτάσει σε ένα ικανοποιητικό στάδιο και δεύτερον λόγω κατάστασης, αφού πρώτα αποξηραίνεται με ειδικές διαδικασίες και αργότερα καταναλώνεται μετά από κάποιους μήνες. Μοναδικό πρόβλημα στη ορχιδέα αυτή παραμένει η μεταγλάστρωση της, καθώς αυτή απαιτεί έναν συνδυασμό 3 πραγμάτων, όπως ψιλοκομμένου φλοιού πεύκου, σφάγνου και υπόστρωμα κοκοφοίνικα, υλικά που δύσκολα μπορεί κανείς να προμηθευτεί στη χώρα μας και σπάνια υπάρχουν στα εμπορικά μαγαζιά. Ακόμα και καταστήματα ή eshop που πωλούν ορχιδέες πολλές φορές δεν διαθέτουν τα απαραίτητα αυτά υλικά για την μεταγλάστρωσή τους. Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στη διαχείρηση των εναέριων ριζών του φυτού, επειδή είναι αρκετά ευαίσθητες, και θέλουν διαρκή λίπανση με ψεκασμό. Βέβαια είναι πολύ ουσιαστικές για την σωστή και ασφαλή του ανάπτυξη, οπότε εκεί χρειάζεται μια επιπλέον φροντίδα και επαγρύπνηση.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε ορχιδέα vanille planifolia συνήθως το φθινόπωρο που είναι και η εποχή της, αλλά και ψιλοκομμένο φλοιό πεύκου και υπόστρωμα κοκοφοίνικα σε μεγάλες συσκευασίες.

Ο πόθος είναι ένα από τα πιο γνωστά και δημοφιλή φυτά εσωτερικού χώρου στη Β. Ελλάδα, καθώς εμφανίστηκε στην αγορά στα μέσα της δεκαετίας του 80 και συνεχίζει μέχρι σήμερα πολύ δυναμικά να κυριαρχεί, κυρίως λόγω της εμφάνισης αλλά και της τεράστιας ανθεκτικότητας του. Βέβαια, εκείνο που δεν είναι και τόσο γνωατό στη χώρα μας είναι οι άπειρες ποικιλίες που παρουσιάζει αυτό το είδος, καθως πολλές από αυτές έχουν περιορισμένη προσβασιμότητα λόγω των όλο και λιγότερων εισαγωγών που πραγματοποιούνται τελευταία και ως εκ τούτου δεν είναι διαθέσιμες στα μαγαζιά λιανικής πώλησης.  Ένα τέτοιο παράδειγμα ειναι και η ποικιλία που ονομάζεται golden pothos, η οποία διαθέτει μεν εμφανισιακά όλα τα χαρακτηριστικά του είδους, αλλά ξεχωρίζει λόγω του πολύ έντονου πράσινου στο χρωματισμό του φυλλώματος του.  Αυτή η πολύ εντυπωσιακή απόχρωση του πράσινου δημιουργεί για τον πόθο αυτό μια αίσθηση του τροπικού και οδηγεί ακόμα και τον πιο ανυποψίαστο θαυμαστή στην σκέψη οτι πρόκειται για ένα ξεχωριστό φυτό της ζούγκλας. Αν και ο πόθος σαν φυτό αναπτύσσεται γρήγορα και έχει αξιοσημείωτες επεκτατικές τάσεις απέναντι σε άλλα είδη, το συγκεκριμένο είδος δεν παρουσιάζει τόσο έντονα αυτήν την συμπεριφορά. Αντίθετα είναι πιο ήπιας ανάπτυξης και ελίσσεται λιγότερο σε σχέση με την πιο κλασσική αναρριχώμενη ποικιλία. Ακόμα τα φύλλα του δεν μεγαλώνουν ανάλογα με την ηλικία του φυτού , ούτε έχουν τόσο καρδιόσχημη εμφάνιση. Βέβαια, στο πότισμα και το λίπασμα ανταποκρίνεται όπως οι υπόλοιπες ποικιλίες, καθώς δεν έχει και τεράστιες απαιτήσεις. Η χρήση του σε aquqrium ή άλλα υδρόχαρη σημεία είναι εκτεταμμένη κυρίως στο εξωτερικό όπου υπάρχει στην αγορά και πληθώρα όλων των υποποικιλιών. Άλλωστε οι πόθοι είναι από τα φυτά εσωτερικού χώρου που έχουν την πρωτοκαθεδρία στην υδροπονική καλλιλεργεια και εκτοτε έχουν χρησιμοποιηθεί άπειρες φορές για αυτόν τον σκοπό με εξασφαλισμένη πάντα επιτυχία. Τέλος ο golden pothos αγαπά τη ζέστη και το φως σχεδόν όσο και οι ορχιδέες, διαφορετικά ανακόπτει την πορεία ανάπτυξής του και αποχρωματίζει τα φύλλα του. Η ιδανική θερμοκρασία για το φυτό αυτό είναι από 15 εως 30 βαθμούς Κέλσίου σε μέρη με άπλετο έμμεσο φωτισμό και ελεγχόμενη υγρασία. Ο λόγος περί τοξικότητας του φυτού είναι πραγματικά περιττός, όσον αφορά τους ανθρώπους, καθώς αφορά μόνο την άμεση κατανάλωση φύλλων και βλαστών σε μεγάλη ποσότητα. Στα ζώα ωστόσο, απαιτείται μια επιπλέον προσοχή, ειδικά σε γάτες και πτηνά που ζουν οικόσιτα.

Στα φυτώρια μας μπορείτε να βρείτε τον golden pothos καθώς και άλλες ποικιλίες πόθου ανάλογα με την εποχή σε μεσαία κυρίως μεγέθη.